"O MÍSTICO"

Mística ven de misterio. Todas as cousas teñen o seu outro lado e captar o outro lado das cousas é darse conta de que o invisible forma parte do visible, que é o ilimitado do coñecemento. Entrar en comuñón cada vez máis profundamente coa realidade que nos envolve, ir máis aló de calquera horizonte. Todo é misterio, as cousas, as persoas, o corazón, o cerebro, o universo enteiro...

O misterio xa non se presenta como aterrador, senón que nos invita a máis e máis, a escoitar a linguaxe que ven de todas as partes. Tennos sempre admirados, sorprendidos e fascinados.

Mística significa a capacidade de conmoverse diante o misterio que encerran as cousas. Non é pensar nas cousas, senón sentilas.

Bergson ve na mística o cume da evolución humana, porque é libre e non se deixa atrapar pola norma, é liberdade e poder poetizar..."Este esforzo, este acto, ese desexo de atopar, baixo as cinzas, a terra e a rocha, o río incandescente da vida".

O misticismo conduce a unha existencia completa, á individualidade dinámica, onde o "yo" se atopa consigo mesmo perdéndose no absoluto. A mística é contemplación e acción.

O feito místico aporta saúde intelectual que se manifesta no gusto pola acción, a facultade de adaptarse e reinventarse para afrontar as circunstancias vitais cotiás. O gozo místico acompaña á creación auténtica, canto máis rica é a creación, máis profundo é o gozo.

O misticismo descúbrenos o segredo da vida. É un proceso de enerxía vital e de transformación. A vida intensifica o seu esforzo segundo vaia arrastrando a conciencia cara ao Ser.

A mística permítenos vivir o que escribiu o poeta inglés W. Blake (1827): "...ver un mundo nun grao de area, un ceo estrelado nunha flor silvestre, ter o infinito na palma da man e a eternidade nunha hora".