.jpg)
Newton pensaba que era posible predecir o futuro se se coñecera a posición e o momento de cada partícula no Universo. Sen embargo, para os físicos modernos iso non ten sentido. A realidade obxectiva non ten cabida nunha descripción fundamental do Universo, pero sí o ten a acción a distancia ou acausalidade.
É a percepción a que cambia, non a realidade subxacente. Todo o Universo, pasado, presente e futuro está interconectado a traveso dunha malla de radiación electromagnética que o "ve" todo á vez. Se imaxinamos unha fendidura pola que poideramos explorar unha franxa limitada do tempo veriamos unha "danza" de partículas en interacción, de producción de pares, aniquilacións e outros sucesos complexos nun panorama cambiante. Sen embargo o que se está contemplando é algo que está fixo no espacio e no tempo.
Todo o que está considerado real está baseado na estatística de billóns de billóns de actos coa participación do observador. O universo enteiro é un circuito sobreexcitado e participativo. Os seres humanos como observadores, estamos dotados dos intrumentos necesarios para contemplar os sucesos do universo, incluido o seu principio. Os actos do observador producen unha realidade tanxible no Universo, non só no presente, senón tamén no pasado.
As partículas que unha vez estiveron ligadas por unha interacción continúan sendo partes dun único sistema e respostarán conxuntamente a interaccións posteriores. Todo o que vemos, tocamos e sentimos, está constituído por coleccións de partículas que estiveron implicadas en interaccións con outras partículas nun pasado remoto, o momento no que se constituiu o Universo e que é coñecido como Big Bang.
Todos somos parte dun sistema único. Os átomos do corpo humano están formados por partículas que unha vez estiveron estreitamente ligadas ao lume cósmico e que estiveron próximas ou en interacción con outros corpos. Cada cousa está conectada con todo o Universo e só un tratamento holista do Universo resulta axeitado para explicar fenómenos como a consciencia.
Un aspecto da física cuántica ao que lle custa imporse no mundo da física é o feito de que implica a existencia de moitos mundos paralelos ao noso esencialmente separados no tempo da nosa realidade. Todas as alternativas son igualmente válidas como realidades superpostas ata que se fixa a ollada e se contempla. Coa observación se elixe a alternativa que se coñece como mundo real.
No hay comentarios:
Publicar un comentario