O MYTHOS

"El mana designa la actitud unitaria del hombre con el Universo (...) Señala la polarización de la existencia y corresponde a la búsqueda del equilibrio". Lucien Lévy-Bruhl

O Mytho conta unha "historia verdadeira" que tivo lugar nun tempo primordial, o tempo fabuloso dos comenzos. É o relato dunha creación, de algo que comenzou a ser. A partires de Jenófanes os gregos foron vaciando de valor relixioso e metafísico o Mythos en oposición ao logos e máis tarde á historia, acabou significando todo o que non pode existir na realidade. O xudeocristianismo relegaba ao dominio da mentira e da ilusión todo o que non estivera xustificado nos Testamentos. Sen embargo nas sociedades arcaicas o mythos cobra vida, proporciona modelos de conduta e lle confire valor e sentido á existencia.

A maioría dos mythos gregos, indios ou exipcios foron contados e polo tanto modificados e reinterpretados. O mythos conta unha historia que tivo lugar no tempo fabuloso dos comenzos, conta como algo se produciu e comenzou a ser, describe a intervención do sobrenatural no mundo. 

O ser humano é o resultado da intervención dos Seres Sobrenaturais. A existencia do Mundo proba o mythos cosmogónico e a morte do home. O ser humano é mortal porque algo pasou in illo tempore. O mythos da morte conta o que sucediu in illo tempore e ao relatar este incidente lle dá forma á morte. 

Para o home das sociedades arcaicas o que sucediu ab origine é susceptible de repetirse pola forza dos ritos. Coñecer o mythos é coñecer o segredo da orixe das cousas. Se aprende como as cousas chegaron á existencia, donde atopalas e como facelas reaparecer de novo. 

O remedio so cura se se coñece a súa orixe que está ligada á orixe do mundo. Ao rememorar os mytos volta o tempo fabuloso que dalgún xeito se fai contemporáneo. Se asiste de novo ás obras creadoras dos Seres Sobrenaturais. O mythos é un elemento esencial da civilización, revela que o mundo, o ser humano e a vida teñen unha orixe e unha historia sobrenatural.