APRENDIENDO A VIVIR

SOMOS LO QUE COMEMOS Y LO QUE PENSAMOS: Nuestra salud mental depende en buena medida de nuestro sistema de creencias y de nuestra alimentación.
Este blog quiere ser un punto de encuentro para las personas que buscan una explicación, para los que no comprenden; aquellos y aquellas que buscan con una actitud libre y abierta respuestas...
...quiere ser una herramienta a favor de la tolerancia, la justicia y la libertad...
...un instrumento para tomar el control...
...una ayuda para conocerse mejor, comprender la existencia humana, nuestras necesidades y apegos...
...en definitiva una herramienta para llenar nuestro vacio interior y recuperar la confianza...

domingo, 7 de diciembre de 2014

O ACTO COMO LIBERACIÓN

"Es más fácil dividir el átomo que eliminar un prejuicio". A. Einstein 


Cada un de nós, desde que nacemos nos enfrontamos co místerio da vida. A ciencia tenta darlle unha resposta, pero non pode crear vida e ten que manterse ao nivel de teoría. Existe un espacio que non pode encherse con plantexamentos obxectivos no que o acto subxectivo correcto crea un vínculo natural harmónico coa naturaleza que lle dá sentido. O acto é unha acción liberadora que vai no sentido da vida. Mediante o acto transformamos as tinieblas en luz. 

Os actos pasados constrúen os actos presentes e o precursor de toda acción é o pensamento. Libre ou condicionado, o pensamento xorde no campo cuántico como unha centella de enerxía no umbral da conciencia que o codifica e o modela antes de convertilo en acción. O que decide iniciar un camiño elixe tamén o lugar ao que se dirixe e a intención vai marcando o paso como un diapasón. Dicía Einstein que hai dúas formas de vivir a vida, unha como se nada fose unha milagre, a outra como se todo o fora. As milagres non suceden en contradición coa naturaleza, senón en contradición co que coñecemos da naturaleza.

Deus observa o que facemos e a inteligencia divina infinita crea o intelecto humano que dirixe o pensamento que lle dá orixe á realidade. O coñecemento leva a descubrir onde radica a verdadeira sabiduría e a entregarse á enerxía infinita e imperecedoira de Deus. A paz e o acougo son como unha volvoreta que se pousa sobre un cando se sente tranquilo. A alma utiliza imaxes para pensar e unha vez que saibas como buscar a paz, poderás pedir, buscar e atopar.

Para sermos atraídos cara a dimensión espíritual debemos sentir o fracaso, a perda e a dor, ou ver que a vida carece de sentido converténdoa así nun fracaso. Eliminar a dor física non é sinxelo, sen embargo, eliminar o sufrimento é máis doado. Resulta fácil comprendelo unha vez que se descubre o segredo, pero a cuestión é descubrilo. A ledicia non está nas cousas, senón no noso interior; quenes queiran cantar sempre atoparán unha canción.


No hay comentarios:

Publicar un comentario