"REFLEXIÓNS" (I)

"El sentimiento de lo infinito solo lo alcanzo, sin embargo, cuando estou limitado al máximo". C. Jung

"AXÚDATE A TI MESMO"

Sócrates dicía que había que buscar para toparse. Que a verdade estaba nun mesmo. Escoitamos falar do poder da mente, da tremenda enerxía dinámica do pensamento. Proliferan as terapias que tentan orientarnos para que "topemos o camiño" e sexamos asertivos, pero non somos quen de topalo. Cando comenzan os problemas estamos sós,  nós e o mundo, e na maior parte das veces sucumbimos. O ser humano é un ser sociable, pero a sociedade non ten respostas para os nosos problemas máis íntimos. Sufrimos un proceso de socialización para axustarnos ás demandas da sociedade, pero tamén precisamos ferramentas para fortalecermonos como individuos, comprender a importancia do proceso de individuación, mediante o que se xera un individuo psicolóxico, unha unidade, un todo independente dos demais.

Dise que os primeiros filósofos son os nenos, porque non deixan de facer preguntas. Quizais temos que comezar por simplificar a nosa vida, reflexionar 5 minutos diarios no noso "espacio físico e psicolóxico" para facernos preguntas e buscar respostas. Non existe ningunha verdade transcendente á que poidamos chegar, tranquilos. Trátase de que comprendamos que somos unha construcíón do noso pensamento e, unha de dúas, construímonos nós ou nos constrúen desde o contorno.

Como seres humanos precisamos ter un sistema de crenzas firme, pera á vez flexible, que non se derrube ante o primeiro embate. Somos o que pensamos, pero tamén o que pensan os demáis de nós. Non só somos volicións: quero isto, quero aquilo...É preciso que busquemos protección coas respostas a tres preguntas fundamentais: Quen somos?, de onde vimos? e a onde imos?. Serán os pilares da nosa construcción do "si memo". O importante é que teñamos unha idea integrada de nós mesmos, de cales son as nosas crenzas, os nosos principios e os nosos valores, que teñamos un bo autoconcepto. Haberá quen pense que primeiro foi Deus, e que procedemos de Adán e Eva; ou que, primeiro foi o Bing-bang e que procedemos do caldo de cultivo, peixes, anfibios, réptiles, himínidos...; ou, que procedemos das estrelas...Algúns datos estarán demostrados pola ciencia e outros serán cuestión de fe.

A segunda cuestión non é tan doada. Propoño como método analizarse (non avaliarse) comparándonos co perfil da persoa que nos gustaría ser. Asumamos certas premisas; debemos ser realistas e aceptar que o físico simplemente é unha parte do todo que non é máis feliz unha persoa por ser máis alta. O canon de beleza siempre é relativo e interesado. A felicidade procede dun, non se recibe desde fóra. Comecemos por buscar adxetivos que expresen características ou atributos que definan esa persoa que queremos ser: intelixente, locuaz, xeneroso, amizoso, leal, nobre, sinceiro, temperado, xusto, tranquilo...Teremos en conta que só conta o presente (o momento que vivimos conscientemente) e iremos practicando de cotío ese perfil de personalidade. Na Grecia clásica, berce do noso pensamento, consideraban a vida como un teatro no que se poñía unha determinada máscara (o concepto de persona procede de máscara) para representar un papel (rol). Como nunca somos totalmente, nunca nos completamos, cantas máis veces representemos ese rol (perfil de personalidade), máis preto estaremos de selo e de que os demais nos vexan dese xeito.

Calquera que teña un amigo ou un familiar; unha nai, un pai, un irmán ou irmá, que teña un problema mental ou unha demencia; ou tivera que sufrir a morte dun ser querido, toparase cunha disxuntiva que lle provocará dor, impotencia, indefensión e medo. Por este motivo teremos que buscar algunha explicación para a última das cuestións: a onde imos? Non se trata de ser católico, hinduista nin budista, nin sequera de ser relixioso, agnóstico ou ateo; senón de entender que a explicación alivia, que é terapéutica contra a incertidume e a dor, e que calma e serena. Dá igual que creamos no ceo, na reencarnación, ou que só somos po que volta ao po e non hai máis. A resposta a esta cuestión vai reafirmarnos na vida e vai facer que vivamos mellor e máis intensamente o momento.