APRENDIENDO A VIVIR

SOMOS LO QUE COMEMOS Y LO QUE PENSAMOS: Nuestra salud mental depende en buena medida de nuestro sistema de creencias y de nuestra alimentación.
Este blog quiere ser un punto de encuentro para las personas que buscan una explicación, para los que no comprenden; aquellos y aquellas que buscan con una actitud libre y abierta respuestas...
...quiere ser una herramienta a favor de la tolerancia, la justicia y la libertad...
...un instrumento para tomar el control...
...una ayuda para conocerse mejor, comprender la existencia humana, nuestras necesidades y apegos...
...en definitiva una herramienta para llenar nuestro vacio interior y recuperar la confianza...

jueves, 20 de junio de 2013

TERTULIANOS E MILONGAS


"La televisión nos proporciona temas sobre los que pensar, pero no nos deja tiempo para hacerlo". Gilbert Cesbron.

Noam Chomsky elaborou unha lista con 10 estratexias de manipulación a traveso dos medios de comunicación:

O elemento fundamental de control social é a estratexia da distracción, que consiste en desviar a atención do público dos problemas importantes e dos cambios decididos de antemán polas élites políticas e económicas para manternos ocupados en actividades e informacíóns insignificantes "...de volta á granxa como o resto dos animais" (cita do texto: "Armas silenciosas para guerras tranquilas").

A segunda estratexia consiste en crear un problema para logo ofrecer solucións; se crea unha situación prevista para causar unha reacción no público a fin de que éste sexa o que demande as medidas que se desexa que aceptemos; por ejemplo, crear unha crise económica para facer aceptar como un mal necesario o retroceso dos dereitos sociais e o desmantelamento dos servizos públicos.

Para que se acepte unha medida inaceptable, basta aplicala gradualmente. Deste xeito se impuxeron as condicións do neoliberalismo durante as décadas dos oitenta e os noventa no mundo e se están a impoñer en España co Goberno actual, respaldados polos Lobbys e os poderes económicos mundiais e nacionais (FMI, Unión Europea, CEOE, Banco de España...): privatizacións, precariedade, felixibilidade laboral, desemprego en masa, salarios indecentes que provocarían unha revolución se se impuxeran dunha soa vez.

A estratexia de diferir consiste en presentar a proposta como "dolorosa e necesaria" tratando de obter a aceptación pública para o futuro (reforma das pensións, recortes salariais,...), porque é máis fácil aceptar un sacrificio futuro que inmediato.

Dirixirse ao público con discursos, argumentos, personaxes e entonación infantís, como se o espectador fora un neno ou un deficiente mental.

Utilizar o aspecto emocional moito máis que a reflexión para implantar ou inxertar ideas, desexos, medos e temores, compulsións ou reducir comportamentos...

Manter ao público na ignorancia e a mediocridade; a calidade da educación para as clases sociais inferiores debe ser o máis pobre e mediocre posible, de tal forma que a distancia en medios e educación entre as clases inferiores e as superiores sexa imposible de alcanzar.

Estimular ao público para que sexa complacente coa mediocridade, crer que é moda o feito de ser estúpido, vulgar e inculto...

Reforzar a autoculpabilidade; facerlle crer ao individuo que é o culpable da súa desgraza, pola súa probe intelixencia, da falta de capacidade ou de non facer esforzos, o que xera un estado depresivo na poboación cuios efectos son a inhibición.

Coñecer aos individuos mellor do que se coñecen eles mesmos. Nos últimos 50 anos, a ciencia xerou unha crecente fenda entre os coñecementos do público e os das élites dominantes. O sistema consiguiu coñecer ao individuo mellor que el a sí mesmo.

As élites e os poderes dominantes (Lobbys), utilizan os medios de comunicación social: prensa, televisión e radio (Telediarios, tertulianos, publicidade...) como instrumentos para conseguir implementar aquelas medidas que lles interesen entre a poboación. Calquera que se deteña a analizar calquera tertulia ou tertuliano dos actuais programas de televisión non terá que facer moito esforzo para decatarse que, o que nos contan son milongas e que,  o único que perseguen é, utilizando as estratexias mencionadas, servir da mellor maneira posible a quen lles paga.



"La televisión ha hecho mucho por la psiquiatría: no sólo ha difundido su existencia, sino que ha contribuido a hacerla necesaria". A. Hitchcock

No hay comentarios:

Publicar un comentario