DEMONIZACIÓN DA CLASE OBREIRA

A Psicoloxía utilízase na actualidade como disciplina básica no desenrolo da publicidade como mecanismo persuasor de venda de productos de todo tipo.O uso da mensaxe subliminal está xeralizado nunha sociedade que se sustenta no consumo coma unha fin en sí mesma, constituíndose nunha "bomba" de tempo de manipulación inconscente da mente humana.

As mensaxes publicitarios e de propaganda nacen en Estados Unidos despois da Segunda Guerra Mundial . Desde os anos 50 e 60,  que comenzaron a utilizarse de forma solapada, negada siempre, invaden hoxe a nosa vida cotiá apoderándose da nosa intimidade manexando a vontade e as nosas volicións en detrimento do noso cremento persoal.  Pártese da esixencia política de convencer á poboación ou grupos sociais determinados da importancia de aceptar como positiva unha determinada idea. As mensexes subliminais acceden ao noso sistema cognitivo sen que nos decatemos. Xa Demócrito dicía, "hai moitas máis cousas perceptibles das que podemos percibir conscientemente". Platón e Aristóteles recoñeceron fenómenos equivalentes.

As persoas non son conscentes de que son manipuladas cos falsos mitos da liberdade humana, o falso mito da racionalidade, o falso mito da conciencia e o falso mito da percepción obxectiva. A información camuflada que se recibe de forma inconscente provoca emocións e desexos consumistas na poboación respostando aos intereses de quenes a manipulan con fins comerciais financieiros e políticos, manipulando o mecanismo máis íntimo, profundo e complicado do sistema nervoso humano. A psicoloxía pode utilizarse para crear a maquinaria que penetre a cognición humana para levala a pensar, sentir e actuar do xeito que se propoñan.

A publicidade crea ou excita as necesidades, os desexos, as paixóns e minimiza os esforzos da persoa para satisfacelos. Para que sexa efectiva é preciso que exista o xerme dun desexo ou de opinións comúns, por iso os medios atraen a atención sobre temas recurrentes como o futbol ou os roles en películas e series, etc., para asociar a estes intereses a mensaxe do "producto" que se quere vender ou a idea que se quere insertar.

Owen Jones publica  é o autor dun exitoso ensaio no que trata a demonización interesada da clase obreira. Ainda que a palabra chav resulta intraducible a outras linguas, é un concepto recurrente nos medios de comunicación do Reino Unido. O chav é unha persoa de clase baixa e a miudo xove, adepta á roupa deportiva e de marca (real ou de imitación). "un ser vulgar  que raia no comportamento antisocial". Na serie de humor "Little Britain" pódese identificar a personaxe de Vicky Pollard, nai solteira e adolescente que viste un chandal rosa, rouba chuches no supermercado e busca novos embarazos para seguir cobrando o cheque de axuda social. Non fai falla observar con moita atención a serie para comprobar que detrás de Vicky acóchase a mensaxe subliminal do estereotipo ao que foi reducida a clase traballadaora por parte dunha élite política e xornalística: "unha especie irresponsable, indesexable e parásita na que ninguén se recoñece".

"A pobreza e o paro xa non son percibidos como problemas sociais, senón en relación cos defectos individuais: se a xente é probe, é porque é vaga. A isto hai que engadir a demonización e radicalización interesada das protesta lexítimas polo dereito á educación, á sanidade, á vivenda, ao traballo e así un longo etcétera de dereitos despreciados en favor en moitos casos de políticos corruptos. É evidente que hai grandes intereses en mudar o antigo concepto de clase obreira respetada como un dos puntais da economía até a conversión na "escoria que pretende o establishment neoliberal". É chamativo o papel dos medios de comunicación transformados "nunha élite pechada nunha burbulla de privilexios e desconectada dos problemas da xente corrente". "Eles contribúen a forxar no imaxinario colectivo a perniciosa noción do chav".