DUALIDADE MENTE-MATERIA

"Creo sencillamente que alguna parte del Yo o del alma humana no está sujeta a las leyes del espacio y el tiempo." C.G. Jung

O noso mundo é unha rede de relacións, non unha colección de cousas separadas. N. Bohr demostrou que o átomo só se proxecta na realidade concreta cando facemos unha observación, en ausencia desta, é unha pantasma e non se materializa.
A realidade que se manifesta non se pode separar do observador que a percibe. Din que os indíxenas non eran quen de ver as grandes naves de Colón que se acercaban ás costas americanas porque nunca viran tal cousa. O chamán, intrigado polo ondear do mar acudía á costa para ver que pasaba e tras un tempo de danzas e rituais, foi quen de velas e de preparar ao seu pobo para facelo. Os experimentos levados a cabo na Universidad de París por A. Aspect e colegas en 1982 demostraron que o mundo en termos de obxectos que existen con independencia do observador se desmorona completamente a causa do factor cuántico. O que quere dicir que cando fixamos a atención sobre algo lle estamos dando unha definición e un valor.

O físico H. Everett en 1957 propuxo a teoría desenrolada por B. Dewitt da Universidade de Texas en Austin, de que existen múltiples mundos alternativos de forma paralela, ambos son reais e conteñen observadores humanos, pero cada conxunto de habitantes percibe a súa propia rama do universo.

A realidade coexiste en "dous mundos paralelos fantasmales" nun estado híbrido. No momento en que fixamos a atención, un dos mundos se esvaece e desaparece e o outro sae do "limbo" para facerse realidade. É a acción da mente sobre a materia, a mente obriga ao electrón a decidirse.

"Quien no se sienta abrumado por la teoría cuántica es que no la ha entendido." Niels Bohr