MENTE E OUTROS MUNDOS

"Por un inmortal poder, todas las cosas, 

cercanas o lejanas,

ocultamente,

están ligadas entre sí,

de modo que no puedes arrancar una flor

sin perturbar las estrellas." Francis Thompson

A física cuántica socavou a noción "de sentido común" da realidade obxectiva e coloca ao observador no centro da definición de calquera idea válida do mundo real "exterior". O universo pode describirse como un superespacio de universos: a superposición dunha infinitude de mundos superpostos.

Segundo Wigner, a realidade debe a súa creación ao acto conscente da observación. A conciencia afecta ao mundo reducindo a superposición da realidade.  Antes de que houbera vida intelixente o universo "realmente" non existía. Os seres vivos teñen a grande responsabilidade cósmica de manter a existencia de todo o que existe. Se cesara a vida, todos os demais obxectos, desde a estrela máis remota ata a menor partícula subatómica xa non disfrutarían de realidade independente, senón que caerían no limbo da superposición.

Para Bohr as ondas de materia non son en absoluto unha cousa, senón únicamente un procedemento de cálculo. É un erro pensar que a físcia se ocupa en descubrir como é a naturaleza, xa que se ocupa do que nós podemos dicir da naturaleza. Heisenberg propón que as matemáticas "xa non describen o comportamento das partículas elementais, senón só o noso coñecemento do seu comportamento.".

Everett dinos que eses outros universos que non percibimos existen realmente, non son meras realidades potenciais. En palabras de De Witt: "Debemos imaxinar que o noso universo está constantemente dividindose nun inmenso número de ramas". "Cada transición cuántica que ten lugar en cada estrela, en cada galaxia, en cada remoto rincón do universo está dividindo o noso mundo real en miríadas de copias de si mesmo.".

Ademáis desta incesante repetición, os nosos propios corpos tamén se dividen unha e outra vez. Non só o corpo, tamén o cerebro e a nosa conciencia se multiplica repetidamente, converténdose cada copia nun ser humano presente e sintinte que habita outro universo moi parecido ao que vemos ao noso redor. Quizais as visións intuitivas e a elaboración das grandes teorías, incluída a de Einstein poidan explicarse como supostas imaxes dalgún outro mundo vislumbradas por persoas dotadas de especiais capacidades sensoriais. A incertidume é realmente a exacta medida da nosa ignorancia. O xogo do azar non parece proceder da naturaleza, senón da nosa percepción da naturaleza. 

"Se ve que Dios no juega a los dados (...) Nuestra conciencia traza una ruta aleatoria a lo largo de las trayectorias constantemente ramificadas del cosmos, como si fuéramos nosotros y no Dios quienes jugásemos a los dados...". Paul Davies