SOÑANDO CON KEPLER

"En cada hombre, en cada individuo, se contempla un mundo, un universo.". Giordano Bruno

Coa aparición, no século XVI da ciencia moderna, se libra a primeira das batallas para o abandono da nosa provinciana visión do mundo; é dicir, a idea de que o Homo sapiens era o centro do Universo como dicía Aristóteles.

Como diría Koyré (1962), se destacou con frecuencia que a destrucción do Cosmos e a perda pola Terra da súa situación central e única levaron inevitablemente ao ser humano a perder a súa posición privilexiada no drama teo-cósmico da creación no que ata entón era protagonista. Ao final atopámonos co mundo do "libertino" de Pascal que exclamaba "el silencio eterno de estos espacios infinitos me espanta", e xorden o nihilismo e a desesperación. 

Tal espanto pode compensarse poboando o ceo con outras intelixencias como facía Epicuro que poboara o Universo de mundos semellantes ao noso. Coñecería a Universalidade das leis da naturaleza verificada nos campos da física e da química que permite, por extrapolación, afirmar que se a aparición da vida foi posible na Terra, tamén é posible noutros mundos. O principio de converxencia que non é máis que unha formulación particular deste principio, afirma que a aparición da intelixencia é inevitable.

Lucrecio abraiábase da capacidade da naturaleza para producir especies: " El mismo principio nos persuade de que el cielo y la Tierra, el Sol, la Luna, el mar y todo aquello que vive, lejos de ser los únicos de su especie, existen por el contrario en número infinito...".

Giordano Bruno convencido da validez do sistema de Copérnico, expresou a súa convicción de que tanto a grandeza do poder divino como a perfección da naturaleza se manifestaban na existencia de mundos innumerables (1591). Foi entregado á Inquisición por isto, ademais de por negar a divinidade de Cristo, no ano 1592 e queimado vivo no 1600. 

Kepler en "El sueño de Kepler o somniun" que apareciu no ano 1434 despois da súa morte, Cyrano de Bergerac (1657) en "Les etats et Empires de la Lune", Fontanelle nos "Entretiens sur la pluralité des mondes habités" (1686) e Huygens no "Cosmothéoros" (1698) insisten na existencia doutros mundos, polo que podemos seguir soñando.

"¿Qué es la vida? Un frenesí.

¿Qué es la vida? Una ilusión,

una sombra, una ficción,

y el mayor bien es pequeño:

que toda la vida es sueño, 

y los sueños, sueños son.". 

Pedro Calderón de la Barca